از جمله خصوصيات فيزيكي قابل اندازه گيري تيزي سطح ذرات مي باشد. اين پارامترها براي كاربردهاي صنعتي مواد در حالت پودري از جمله شناورسازي، اهميت زيادي دارد. مبناي اندازه گيري تيزي سطح ذرات در اين دستگاه، اندازه گيري مقاومت ذرات خردشده و ذرات نمونه مرجع (نمونه كاملا كروي) در برابر جريان هواي اعمال شده در بستر متخلخل است. ابتدا افت فشار حاصل از مقاومت ذرات براي هر دو نمونه خرد شده و نمونه مرجع اندازه گيري مي شود. سپس با استفاده از معادلات سيالاتي به صورت 16.9 ضرب در توان دوم افت فشار محاسبه مي گردد. در نهايت تيزي ذرات به صورت مقاومت ذرات خرد شده در برابر جريان هوا نسبت به مقاومت ذرات نمونه مرجع محاسبه مب گردد.

شكل ذرات يكي از پارامترهاي مورفولورژيكي ذرات مي باشد. اين پارامتر در فرآيندهاي مختلف صنايع از جمله فرآوري مواد معدني، عمران، پليمر تاثير بسزايي دارد. لذا جدايش ذرات بر اساس شكل و خواص مورفولورژيكي حائز اهميت مي باشد. در اين طرح، روش جدايش ذرات براساس شكل آن ها توسط دستگاه طراحي و ساخته شده (داراي مكانيزمي مشابه ميز لرزان) انجام شد. فرآيند جدايش در دستگاه طراحي به روش تر صورت مي گيرد. به گونه اي كه ذرات وارد ميز شده و با تنظيم پارامترهاي دستگاه با توجه به دانه بندي ذرات ورودي جدايش صورت مي گيرد.

با استفاده از اين دستگاه دبي وروردي و نيز درصد جامد مواد ورودي قابل تنظيم مي باشد. مطمئنا با تغيير دبي ورودي و درصد جامد به دستگاه هاي جداكننده در صنايع مختلف از جمله دستگاه هاي ميزلرزان و اسپيرال (فرآوري مواد معدني) نسبت تخليه كنسانتره به مواد باطله تغيير مي كند. به صورتي كه در روي ميز لرزان با افزايش نرخ بار ورودي محدوده خطوط حدواسط به سمت كنسانتره وسيع تر و بنابراين اختلاف كنسانتره و حدواسط را باعث مي شود. در طراحي هاي صورت گرفته، اين دستگاه توانايي خوراك دهي را با قابليت تنظيم بالا و اتوماتيك دارد. همچنين قابليت اجرا به روش خشك و تر را نيز داشته و در صورت نياز بار ورودي به تجهيزات جدا كننده با درصد هاي جامد مختلفي قابل تنظيم مي باشد.

شيل و رس به علت عدم جدايش توسط جداكننده مغناطيسي مشكل اساسي صنعت سيليس مي باشد. از آنجايي كه عمده ترين كاني هاي مزاحم سيليس، كاني هاي آهن، رس و شيل مي باشند، آهن توسط جداكننده هاي مغناطيسي جدا مي شود. ولي به دليل عدم وجود تكنولوژي جدايش رس و شيل از سيليس در ايران تاكنون روشي به اين منظور استفاده نشده است. از اين لحاظ بزرگترين مشكل صنعت سيليس عمدتا وجود ذرات شيل و رس همراه با سيليس مي باشد، كه منجر به كاهش عيار سيليس مي باشد. از اين رو، در روش ابداع شده با توجه تفاوت چگالي ذرات شيل و رس نسبت به سيليس، اين ناخالصي حذف مي شوند. به طوري كه ذرات سبك شيل و رس از ابتداي دستگاه طراحي شده، با توجه به چگالي كمترشان حذف مي شوند.

چگالي ذرات يكي از پارامترهاي موثر بر شناورسازي ذرات مي¬باشد. در اين ابداع و طراحي فرآيند به منظور بررسي تاثير چگالي ذرات بر شناورسازي، از سه ماده معدني كوارتز آلفا، سيليس آمورف و كوسيت به ترتيب با چگالي 67/2، 2/2 و 02/3 گرم بر سانتي¬متر مكعب استفاده مي شود. هر سه ماده با تركيب شيميايي مشابه وارد فرآيند خردايش مي شود. پس از خردايش وارد مرحله فرآيند آسياكني (گلوله اي و ميله اي) مي شود. محصول حاصل توسط روش تر مورد تجزيه سرندكني قرار گرفت. سپس هريك از محدوده هاي ابعادي تك تك مواد نامبرده وارد سلول شناورسازي مي شود.

تاثير تخلخل سطحي ذرات بر شناورسازي به علت وجود پارامترهاي متفاوت موجود در سيستم نيازمند ابداع روش و فرآيند ايده الي مي باشد. از لحاظ مفهومي، به مجموع سطح حفرات موجود در سطح به كل مساحت سطح ذره، تخلخل سطحي مي گويند. در اين روش ذرات بعد از تخلخل دهي با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني روبشي مورد آناليز قرار گرفته و عكس هاي حاصل با استفاده از نرم افزار آناليز تصوير جهت تعيين تخلخل سطحي مورد استفاده قرار مي گيرد. طراحي فرآيند صورت گرفته به صورت مراحل: خردايش، آسياكني، طبقه بندي، تخلخل دهي، اندازه گيري تخلخل و انجام تست شناورسازي مي باشد.

تاثير تيزي سطح ذرات بر شناورسازي به علت وجود پارامترهاي متفاوت موجود در سيستم نيازمند ابداع روش و فرآيند ايده الي مي باشد. از لحاظ مفهومي، به لبه هاي موجود در سطح ذره، تيزي سطح ذرات مي گويند، يعني ذرات لبه دار داراي درجه تيزي بالاتري نسبت به ذرات گرد شده دارند. در اين طراحي فرآيند روش ذرات بعد از خردايش به منظور ايجاد ذراتي با دو نوع تيزي متفاوت در ابعاد يكسان توسط آسياي ميله اي و گلوله اي نرم كني مي شود. محصول آسياها در فراكسيون هاي ابعادي متفاوت طبقه بندي مي شودند. محصول هر محدوده ابعادي توسط دستگاه تيزي سنج ساخته شده مورد اندازه گيري قرار گرفته و سپس مورد شناورسازري قرار مي گيرد.

در صنايع متالورژي و استحصال فلزات، يكي از اهداف اصلي استفاده از روش‌هاي مختلف براي توليد فلز يا تركيبات فلزي از محلول‌هاي ليچينگ است. همچنين استحصال فلزات از پساب‌ها و پسماندها حايز اهميت به سزايي دارد. وجود تركيبات فلزي در پساب‌ها تأثيرات مخربي بر روي محيط زيست (خاك، آب ، هوا و انسان) داشته و لذا استفاده از يك روش بهينه و پيشرفته كه در كنار مزاياي فني، قابليت كاربرد اقتصادي نيز داشته باشد، ضروري مي‌باشد. روش‌هاي مختلفي براي استحصال فلزات سنگين از محلول‌هاي ليچينگ و يا حذف آنها از پسماندها پيشنهاد شده است، اما روش‌هاي استحصال براي محلول‌هاي حاوي چند فلز كارايي خوبي نداشته و از طرف ديگر براي حذف فلزات سنگين از لحاظ اقتصادي و در مقياس وسيع مقرون به صرفه نمي‌باشند. لذا استفاده از يك روش پيشرفته كه براي استحصال فلزات كارايي مناسبي داشته و از طرف ديگر مشكل زيست محيطي ايجاد نكند، مي‌تواند تاثيرات زيادي در فرآيند استحصال فلزات و تصفيه پساب‌ها ايجاد نموده و به تبع آن اثرات مثبتي در صنعت، اقتصاد، محيط زيست و سلامتي جوامع داشته باشد. در اين اختراع از ماده ته‌نشين‌كننده سولفيدي (تيواستاميد) استفاده شده و با استفاده از اين روش عناصر موجود در محلول ليچينگ استخراج شده است. از طرف ديگر براي تصفيه پساب‌ها نيز با كارآيي بسيار مناسب مورد استفاده قرار گرفته است.

تركيب هاي گوگرددار موجود در نفت، آب و هوا باعث ايجاد مشكلات زيست محيطي و نياز به روش¬هاي اقتصادي و مناسب به منظور حذف آنها مي¬باشد. بنابراين در اين اختراع از روش جذب استفاده شده است. مزاياي اين روش، فراوان بودن و در دسترس بودن و عدم تشكيل محصولات جانبي در حين فرآيند جذب و مقرون به صرفه بودن آن مي باشد. براي اين منظور ابتدا زئوليت ايران به وسيله كاتيون هاي آهن، آهن-نقره و مس- نقره اصلاح شد و سپس به شناسايي نمونه زئوليت اصلاح شده با استفاده از آناليزهاي SEM ,XRD ,XRFو FT-IR پرداخته مي¬شود. سپس مدل¬هاي جذبي جذب سولفيد با استفاده از زئوليت هاي اصلاح شده پرداخته مي شود. در پايان پارامترهاي سينتيك و ترموديناميك جذب مي شود. زئوليت هاي اصلاح شده داراي راندمان بالاي جذب مي باشند.

سرند جداكننده در اولين مرحله جدايش در كارخانه هاي خردايش و جداسازي فرآوري مواد استفاده مي شود تا موادي با ابعاد بزرگتر از محدوده ي ورودي كارخانه و دستگاه هاي بعدي وارد سيستم و خط نشود . لذا در كليه كارخانه ها براي جلوگيري از گرفتگي دهانه و خفگي دستگاه هاي سنگ شكني و آسيب به دستگاه هاي جدايشگر و پارگي خطوط نوارنقاله از سرند جداكننده يا گريزلي استفاده مي شود . در دستگاه ساخته شده با استفاده از سيستم فنر بندي در زير ميله هاي سطح سرند ، از اعمال نيروي ثانويه فنر در انتقال انرژي پتانسيل بارهاي ورودي استفاده مي كنيم و با ارتعاشي پيوسته و بدون خم شدگي ميله ها ابعاد بار ورودي را كنترل كرده و از طرفي نياز به ناظر جهت كنترل عمليات نيست . دستگاه از يك صفحه كه با ميله هاي توپر فولادي توسط سيستم فنربندي به بدنه اي فلزي متصل است ، تشكيل شده است .